Raceverslag halve marathon Zwolle

Inmiddels kan ik weer een beetje normaal op mijn benen staan, want gossssh wat had ik een spierpijn! Aan de hardloopbeweging ben ik natuurlijk wel gewend, maar alles geven tijdens zo’n lange afstand is toch even andere koek. Waar ik het over heb? Zaterdagavond liep ik de halve marathon in Zwolle! Mijn derde halve marathon ooit. De eerste is al lang geleden, de tweede liep ik samen met Kelly & Wilja in Disneyland Parijs. Ondanks dat ik maar een korte voorbereiding had, was ik van plan om een PR te gaan lopen. Ik had 1:45 in mijn hoofd, maar dat stelde ik in verband met de hitte al snel naar boven: 1 uur en 50 minuten was mijn doel.

Om 20:15 klonk het startschot. Eerst voor de snelste dames (die zeg maar dubbel zo snel als ons lopen), daarna de snelste mannen (die driedubbel zo snel lopen) en daarna wij. Samen met Wilja, Silvana en Wilske stond ik in het startvak: helemaal ready to go! Kelly, die helaas niet mee kon doen door haar blessure, stond ergens aan de zijkant, net zoals mijn ouders.

Het eerste stuk was vooral in de meute lopen. De straten waren breed, maar er waren gewoon veel deelnemers. Ik besloot lekker mee te lopen en geen energie te verspillen aan inhaal-praktijken. Na zo’n 4 kilometer werd het rustiger dus was het tijd om mijn eigen tempo te lopen. Maar wat was mijn eigen tempo eigenlijk? Je loopt zoveel met anderen mee, ik vond het heel moeilijk mijn eigen tempo te bepalen. Bang om te snel te starten, maar ook bang om juist tijd te verliezen op het begin. Ach, we zien het wel!

Aan de zijkant stonden mensen, ontzettend veel mensen. Er zat geen leeg stuk bij en dat is precies de reden waarom ik dit mijn leukste run tot nu toe vind! Geen stuk dat je denkt: “oh, dit is dat saaie stuk”. Het parcours was 3 ronden, je wist dus een beetje waar je liep en wat er kwam. Overal muziek, overal support, zo leuk en gezellig! Ik had geen idee waar mijn ouders of Kelly zouden staan, maar gelukkig zagen ze mij wel! Beide een aantal honderd meter voor de ‘finish’.

Toen zat het eerste rondje erop. Ik zat er lekker in, maar vond de gedachte aan nog 2 rondes best zwaar. Het was echt super warm, ik zweette veel en had veel dorst (stopte af en toe bij een drinkpost). In ronde 2 kreeg ik veel kramp in mijn maag en had ik zin om krom te lopen en om te stoppen. Maar juist op zulke momenten kun je heel gemakkelijk je gedachten ergens anders brengen: de muziek, de route, de mensen… Na één rondje had ik ook wat mensen die ik als haas gebruikte, wat is dat fijn zeg! Ik keek ook weer ontzettend uit naar de plekken waar Kelly en mijn ouders stonden, ook al is het maar 2 seconden dat je contact met ze hebt, het is zo fijn en motiverend! Ondertussen waren er ook een paar lezers van mijn website die me aanmoedigden, dat geeft echt een energieboost en dat kun je wel gebruiken zal ik je vertellen 😉
Ik liep trouwens met Kelly haar startnummer, waar dus ook “Kelly” opstond. Dit is echt een aanrader! Zo weet je welke mensen je gewoon voor de leuk aanmoedigen “hup, Kelly, hup!” en wie jou echt kennen “hup, Marit!”. Hierdoor kon ik zwaaien naar de mensen die me kenden en me blijven focussen als ik Kelly hoorde, haha.

Het derde (laatste) rondje is gewoon kapot gaan, maar ik probeerde wel echt te genieten. Ik ren hier gewoon! Het gaat lekker, het is tof! Ik had geen idee hoeveel kilometer ik had gehad en hoeveel ik nog moest, ik had niets bij me. Af en toe vroeg ik een loper naast me, maar dat koste me op het laatst te veel energie. De laatste keer dat ik Kelly passeerde riep ze: “nog 500 meter”, toen heb ik de eindsprint ingezet. Alles eruit, helemaal kapot gaan!

Uiteindelijk ben ik gefinisht in een tijd van 1:45:26. Dit was dus ook zo ongeveer mijn doel en ik ben dan ook echt ontzettend trots en blij! Een dik PR! Ik heb echt lekker gelopen, heb echt genoten. Mijn ouders aan de de zijkant, de hele sfeer, het was echt HEEL TOF! Volgend jaar sowieso weer!

Jullie bedankt voor jullie lieve berichtjes, maar ook voor de support tijdens de run zelf! Ben heel erg benieuwd wie er nog meer heeft gerend en of jullie tevreden zijn? Volgend jaar weer?!