Zoals ik al in mijn vorige blogpost vertelde heb ik een keizersnede gehad. Deze was ongepland en ook heel erg onverwacht. Ik had zo’n fitte zwangerschap gehad, dus ik dacht dat die bevalling wel goed zou komen. Best wel naïef, want 1 op de 6 bevalt middels een keizersnede, de helft daarvan is ongepland. Achteraf had ik me er beter op in willen lezen, want de eerste dagen/week na de keizersnede vond ik zo ontzettend pittig en schrok ik van mijn fysieke gesteldheid. Gelukkig ging daarna mijn herstel daarna voorspoedig. In deze blogpost deel ik graag mijn tips met je.
Zoals ik al zei was de keizersnede ongepland, dus naast het herstellen van de keizersnede, moest ik ook herstellen van een bevalling. Deze duurde namelijk 30 uur, met vrijwel alles erop en eraan, behalve het laatste stukje. Tijdens de bevalling/keizersnede ben ik veel bloed verloren, dus ook dit heeft veel invloed gehad op de eerste dagen. Na de keizersnede hoorden we dat we door de keizersnede in ieder geval 48 uur in het ziekenhuis moesten blijven. Ook kreeg ik voor de eerste 24 uur een katheter in en moest ik daarna zelfstandig plassen (en dus uit bed komen)(inmiddels is dit verkort?!). Allemaal dingen waarvan ik niet wist dat dit kwam kijken bij een keizersnede. Niet dat ik die eerste 24 uur uit mijn bed had kunnen komen, ik was zo moe en kon echt niets bewegen. De morfinepomp heb ik meermaals gebruikt, haha. Na 24 uur moest ik naar het toilet lopen en werd ik gedoucht. Ik schrok toen zo van mijn fysieke gesteldheid. Ik liep helemaal krom, alle kracht was uit mijn lichaam en ik was lijkbleek. Door omstandigheden zijn we na deze eerste 24 uur overgeplaatst naar een ander ziekenhuis, waar we een week hebben moet verblijven. Dit was natuurlijk alles behalve leuk, maar het is wel goed geweest voor mijn herstel (want veel zitten en liggen).
Hieronder 9 tips die mij hebben gelopen bij het herstellen van een keizersnede:
- Bedrust
Heel logisch en cliché, maar toch moeilijker dan gedacht: bedrust! Probeer zoveel mogelijk rust (en slaap!) te pakken de eerste dagen/week. In het ziekenhuis in bed blijven liggen en thuis ook zoveel mogelijk je bed opzoeken. Om heerlijk te knuffelen met je baby, om samen te slapen en vooral om daar te herstellen. Hoewel het misschien voelt alsof je nooit meer normaal gaat lopen, dat komt écht wel weer. Pak die rust, zorg dat je alles bij de hand hebt en probeer je eraan over te geven. Bij ons was de eerste week vrij hectisch in het ziekenhuis, dus toen we thuiskwamen waren we echt kapot. We hadden nog recht op twee dagen kraamzorg en ik heb daardoor nog wat rust en slaap kunnen pakken, wat heel fijn was. - Rustig weer bewegen
Als je dan voor het eerst uit je bed gaat om naar het toilet te gaan/ te douchen, doe het stapje voor stapje. Geen haast en doe wat goed voelt. Je zult merken dat het iedere dag wat makkelijker gaat, dat de pijn minder wordt en dat je rechterop kunt lopen. Dus ja, zoveel mogelijk bedrust, maar rustig aan weer wat staan en bewegen (langzaam lopen in huis) is ook zeker goed. Na ongeveer vier dagen kon ik wat langer staan en kon ik voor het eerst een luier verschonen (slik), na een kleine week kon ik achter de rolstoel lopen en bij thuiskomst kon ik een blokje om achter de kinderwagen. Stapje voor stapje. Na zes weken heb ik de postpartum oefeningen van ‘Sterkher’ opgepakt, dit zijn hele rustige oefeningen (en kost zo’n 10 minuten) om je lichaam rustig aan weer iets meer te belasten (uiteraard nog steeds geen zware dingen tillen!). - Vraag hulp
Als het goed is heb je de eerste week kraamzorg in huis, wat natuurlijk al zo fijn en helpend is. Maar vraag daarnaast ook hulp aan je partner, familie, vrienden en buren. Vraag om te helpen met dagelijkse taken, of ze iets willen pakken, iets willen meenemen of iets willen maken voor je. Zij doen dit graag en dit is voor jou zo fijn. - Voedzaam eten
Ook dit is zo belangrijk voor je herstel: goed eten. En ik weet het, er is al zoveel gaande met een new born, eten voelt niet als prioriteit, maar maak het wel een prioriteit. Of laat in ieder geval jouw omgeving het een prioriteit maken. Dus als mensen vragen wat je als kraamcadeau wilt: ETEN! Laat ze maaltijden meenemen, soep maken of een bananenbrood bakken. En zorg ervoor dat jouw partner (of wie dan ook) zorgt dat jij dit eten krijgt, de hele dag door. En niet alleen goed eten, ook goed drinken! Wat mij ook erg heeft geholpen: al wat maaltijden en een bananenbrood in de vriezer en gebruik maken van ‘Green Chef’ en ‘Oh my Guts’ maaltijd(pakkett)en. En vergeet de beschuit met muisjes niet, ohhhh wat smaken die toch goed in deze kraamperiode! Lekker van genieten ;). - Check in het ziekenhuis
Onze kraamweek heb ik doorgebracht in het ziekenhuis, waardoor ik daar elke dag werd gecheckt. Er werd van alles gecheckt, dus toen we na een week naar huis mochten, wist ik ook dat mijn herstel tot nu toe voorspoedig ging. Ook onze verloskundige is na die eerste week nog langs geweest om o.a. mijn wond te checken. Zes weken na een bevalling/keizersnede kun je naar het ziekenhuis en kunnen zij checken (als je dit wilt) hoe het gaat met je buikspieren, je litteken en/of daaronder. Ik vond het daarnaast ook heel fijn om de bevalling/keizersnede kort na te bespreken en hoe zij (onze gynaecoloog) dit had ervaren. - Naar de bekkenfysio
Tijdens mijn zwangerschap was ik al een aantal keer bij de bekkenfysio geweest, omdat ik een paar klachten had. Ook na de zwangerschap had ik nog een aantal klachten en wilde ik graag naar de bekkenfysio. Ook als je geen klachten heb, ben je welkom bij de bekkenfysio om je te laten checken. Een zwangerschap is niet niets (voor je bekken) en het kan fijn zijn om hier naar te laten kijken door een specialist. - Bindweefsel / litteken massage
Een keizersnede litteken is altijd zichtbaar en kan soms zelfs voor klachten zorgen door verklevingen in de huilogen en het onderliggende weefsel. Door middel van bindweefselmassage kun je het littekenweefsel verbeteren en minder opvallend en gevoelig maken én soepeler maken. Je kunt hier meer over lezen op www.dekeizersnede.club, daar kun je ook vinden waar je zo’n massage kunt doen. Dat is niet in de buurt van Heerenveen, dus ik ben een aantal keer naar Elina’s Salon geweest (aanrader!). En mocht je denken, een massage, dat klinkt goed! Nee, niet verwachten dat het fijn is. Ik vond het echt heel erg pijnlijk, heb me echt moeten verbijten. Niet perse bij het litteken, maar ze pakten ook de rest van mijn buik en verklevingen. Echt heel erg pijnlijk, maar na een aantal keer was er veel verbetering te voelen. Mijn buik én het litteken waren soepeler!
Dit is overigens niet alleen fijn voor een litteken na een keizersnede, maar gewoon voor je hele buik na een zwangerschap. - Litteken pleister/olie
De eerste maanden heb ik het litteken vooral met rust gelaten, volgens mij is dat ook het beste. Wel heb ik achteraf gehoord over “siliconen pleisters” die je op het litteken kunt plakken. Dit kan fijn zijn omdat het het litteken afdekt, wat ervoor kan zorgen dat vochtverlies verminderd, wat weer kan zorgen voor een soepeler, vlakker en minder rood litteken. Dit wordt vaak wel al snel na de keizersnede toegepast. Lees je hier vooral op in mocht je hier interesse in hebben! Ik heb er zelf geen gebruik van gemaakt en mijn litteken is ook mooi hersteld. Wel gebruik ik sinds een paar maanden (dus ook niet in de eerste maanden na de keizersnede) litteken olie (op aanraden van/ gekocht bij Elina’s Salon). Ik smeer dit op het litteken na het douchen, wat (naar mijn idee) het litteken helpt iets soepeler te worden. Maar vooral smeer ik het erop voor het mentale herstel. Als ik uit de douche kom, zie ik het litteken heel goed en ondanks dat ik er ook trots op ben, vind ik het soms ook moeilijk en wat eng-ig om te zien (moeilijk te verwoorden). Door er olie op te smeren, geef ik mijn litteken ook aandacht en liefde en ik merk dat dit bijdraagt aan het mentale aspect van een keizersnede. - Mentale aspect
In mijn vorige tip noemde ik het al, maar een keizersnede kan er mentaal ook behoorlijk inhakken. Gepland of ongepland. Gelukkig is een keizersnede in Nederland mogelijk, maar het is vaak niet hoe vrouwen het (een baby op de wereld zetten) in gedachten hebben. Zoals ik al zei was het bij ons ook ongepland en onverwacht, ik had me er niet op ingelezen of op voorbereid. Toch ben ik heel blij dat ik in goede handen was en was de keizersnede voor mij heel verlossend. Dit heeft mij geholpen bij het verwerken. Maar ik heb het er ook zeker moeilijk mee (gehad), dat ik de bevalling ‘niet natuurlijk’ heb kunnen afmaken. En dat betekent niet dat ik niet trots ben, maar ik had het mij anders voorgesteld en daar mag ook verdriet over zijn. Omdat onze kraamweek in het teken van iets anders stond, werd de bevalling/keizersnede op de achtergrond geplaatst. Ook daarna heb ik er weinig ruimte voor gemaakt. Achteraf had ik er toch wel graag met iemand over willen praten, om het te verwerken en het een plekje te geven. Nu heb ik dit niet gedaan, maar tijd heelt en ik heb het nu voor mijn gevoel een plekje gegeven. Ondanks dat ik het anders heb gedaan, wil ik in mijn laatste tip benoemen dat het niet verkeerd is om hier wel met iemand over te praten. Delen is helen.
Dat waren mijn tips. Ik ben uiteraard geen professional, slechts een ervaringsdeskundige. Luister vooral naar het advies wat je in het ziekenhuis krijgt, naar de kraamzorg en je gynaecoloog de eerste weken. Probeer daarnaast ook naar je eigen gevoel te luisteren, al kan dat soms lastig zijn de eerste maanden met een new born. Je leven is al zo anders, je lichaam is anders… maar weet dat je altijd naar je eigen gevoel mag luisteren.
Wat ook de reden is van jouw keizersnede, je mag trots op jezelf zijn. Trots dat jij jouw kindje hebt mogen dragen. Trots dat je een kindje op de wereld hebt gezet. En trots dat je stapje voor stapje werkt aan jouw herstel.
♥♥♥
PS. Als je een bevalling hebt gehad zonder keizersnede, dan zijn veel tips ook daarvan op toepassing. Ook bij een vaginale bevalling kun je last hebben van je bekken, van een wond, van een litteken en/of van het mentale aspect.
