HardlopenSporten

Marathonblog #12: langste duurlooptraining ooit

geschreven door Marit augustus 26, 2018 2 Comments

Wanneer mensen mij vroegen of ik ooit een marathon wilde gaan lopen zei ik altijd “ooit misschien wel, maar ik zie mezelf nu echt nog niet elke week 30+ afstanden lopen”. Afgelopen week liep ik de langste duurlooptraining ooit. In deze 12e marathonblog vertel ik je alles over afgelopen trainingsweek, de week voordat het taperen gaat beginnen.

Zondag

Gister zijn we teruggekomen van vakantie. Na zo’n dag in de auto heb ik altijd zin om te bewegen! En dat komt goed uit, want er staan 12 kilometers op de planning. Op zo’n zondag vind ik het heerlijk om door de stad (richting het Noorderplantsoen) te rennen, omdat het er nog zo rustig is. Ik probeer er een lekker tempo in te houden, niet te snel en niet te langzaam. Toen ik precies op de helft was, werd ik gestoken (in mijn nek) door een wesp! Voor het eerst in mijn leven! Dat werden een paar pijnlijke kilometers naar huis, maar uiteindelijk viel de steek gelukkig wel mee.

Maandag

Tijdens deze marathonvoorbereidingen probeer ik één keer per week naar de sportschool te gaan. Na de marathon in Berlijn zal dit weer wat vaker zijn, maar dat heeft nu niet zoveel nut. Kilometers maken is namelijk belangrijker, maar ik vind lichte krachttraining erbij ook wel fijn. Echt licht, want ik kan geen spierpijn gebruiken de komende dagen.

Dinsdag

Vandaag heb ik een theorie-examen van de cursus die ik doe (Fitnesstrainer A). Na het examen duiken we de sportschool in om het praktijkexamen te leren. Dat betekent dat er een aantal lessen worden gegeven, waar ik met mijn lichte spierpijn (ja, toch…) aan mee doe. Prima, maar ik weet dat ik na deze lessen zelf ook nog aan de bak moet. Bij thuiskomst kleed me direct om, er staat een intervaltraining op de planning. En niet zo maar één, ik heb nog nooit zo’n lange intervaltraining gedaan. Ik moet 10 keer(!) 5 minuten tempo lopen. Met 2 minuten rustig dribbelen tussendoor. Pfoe, die was pittig, maar oh, wat een heerlijk voldaan gevoel achteraf! In de avond geef ik training aan de Running Girls Groningen, maar daar loop ik geen meter mee, ik ben kapot!

Woensdag

EEN RUSTDAG! Need it! In de ochtend loop ik een paar uurtjes stage in de sportschool, daarna gaan de beentjes omhoog! Op Instagram uploadde ik een poll op mijn stories: hhoeveel kilometer zal ik morgen gaan hardlopen? 33,33 km of 35 km? Je raadt het al, er werd volop gestemd voor de 35 kilometer. Leedvermaak? Of houden mijn volgers van ronde getallen?

Donderdag

Twee broodjes appelstroop, een energiebar, koffie en GAAN! Rond 7 uur vertrok ik van huis met Radio538 in mijn oren. De eerste 10 kilometer vlogen voorbij. Rond kilometer 20 ging het eigenlijk nog steeds prima, maar ik verveelde me wel behoorlijk. Ik vind hardlopen altijd een fijne manier om mijn gedachten kwijt te kunnen/te orderenen, maar na 20 kilometer ben je daar ook wel klaar mee hoor, haha.
Vanaf kilometer 25 werd het zwaar. Mijn benen werden zwaar en ik moest mezelf blijven motiveren om NIET te gaan wandelen. Ik wilde heel graag stoppen, maar wist dat het me niets op zou leveren. Zowel op mentaal en fysiek gebied niet. De laatste paar kilometers waren ZWAAR! Maar oh, wat een gevoel als je in de app op de stopknop kan drukken en je hebt gewoon die 35 KILOMETER geflikt! Mijn verste duurlooptraining OOIT! Omdat ik weet dat ik voorlopig geen marathon ga lopen, wilde ik stiekem heel graag een keer 35 kilometer in een training lopen. Ik ben dus echt mega trots dat het me gelukt is. Die marathon is ‘maar’ 7,2 kilometer verder joh! En zoveel gezelliger!

Vrijdag

Een herstelloopje van 5 kilometer. De 35 kilometer van gister voel ik behoorlijk. Lichte spierpijn en vooral vermoeidheid. Ik loop de 5 kilometer super rustig en daarna is het vooral heel rustig aan doen en genieten van het feit dat ik de komende weken geen 20+ afstanden meer hoef te lopen. 

Zaterdag 

Een rustdag. Ik neem het er van! Beentjes omhoog en deze blog typen. Afgelopen week heb ik bijna 70 kilometer gelopen en dat voelt mijn lichaam, maar dat voel ik vooral op mentaal gebied. Ben d’r wel een beetje klaar mee. Maar ik denk dat dit er ook wel een beetje bij hoort. Gelukkig begint vanaf nu het ‘taperen’! Wat dit precies is, ga ik jullie (weetje) woensdag uitleggen, maar ik kan je alvast vertellen dat het aantal kilometers flink naar beneden wordt geschroefd en dat ik hopelijk heel veel HONGER ga krijgen in de Berlijn marathon. Nog 3 weken! 

Nogmaals: mijn lange afstanden zeggen niets over jouw 3, 5 of 10 kilometer. Ieder heeft z’n eigen doel! Je hoeft geen marathons te lopen om een hardloper te zijn. Daar zal ik binnenkort een blogje aan wijden.

Heb je nog vragen of iets wat je graag terugziet in mijn marathonbloes? Laat het me weten!
Fijne zondag! ♥

2 Comments

Nick augustus 26, 2018 at 12:42

Gaaf hoor zo’n grote afstand! In je stories van donderdag leek het alsof je hardlopend naar de supermarkt ging zo makkelijk zag het er uit haha. Ik doe het je i.i.g. (nog) niet na. Eerst de Dam tot Dam en halve marathon A’dam, en als me dat lukt zonder dat die rottige scheenbeen blessure weer terug komt dan is de marathon (denk ook A’dam) mijn doel voor volgend jaar. Hoe kies jij je routes uit? Heb je daar een app of site voor waar je een afstand in kan vullen? Of stippel je zelf alles uit via maps?

Antwoord
Marit augustus 27, 2018 at 16:04

HA! Nou, was het maar zo. Het ziet er altijd makkelijker uit dan het daadwerkelijk is. Wat vervelend dat je een blessure hebt. Hopelijk gaat de Dam tot Dam goed, veel succes! Routes doe ik eigenlijk altijd een beetje uit mijn hoofd en ik heb zo mijn vaste rondjes (waar ik af en toe van afwijk).

Antwoord

Laat een comment achter

Mijn andere blogs



Volg op Instagram