Na de overdracht en alle nodige spullen te hebben gekocht, (West Coast Trip #1) is het tijd voor de eerste nacht “op” onze Clazzy Mazzy. Het is allemaal even wennen, waardoor er ook wat tranen bij komen kijken. That’s me, in nieuwe situaties. Hoort erbij. Ik vertel je er alles over in deze tweede Westkust blog!
Dag 3 – “naar Litchfield National Park”
Na een oké nachtje (even wennen aan de geluiden, het matras, etc.) worden we iets na zonsopgang wakker. We staan gelijk aan. Zorg jij voor koffie en thee? Dan zorg ik voor de havermout. Zal ik ook gelijk avondeten maken, gezien er een “camp kitchen” is? Het duurt allemaal wat langer dan je in een normale keuken zou doen, maar dat hoort er bij en is juist zo leuk!
We hebben besloten toch nog even terug te gaan richting centrum om de vergeten dingen te kopen. Thermoskannen lijken ons wel handig, een koeltasje voor het eten onderweg, nog een paar boodschappen, etc.
Na een supersnel uurtje zijn we ECHT on the road! We rijden richting Litchfield National Park, zo’n twee uurtjes rijden vanaf Darwin. Helaas is de goedkopere camping vol, dus gaan we naar Litchfield Safari Camp. Nog steeds niet super duur (rond de 18 euro), maar we proberen wel een beetje op de kosten te letten. We willen, net zoals we aan de Oostkust deden, ook zomaar op plekken gaan parkeren/kamperen, maar omdat we deze omgeving nog niet zo goed kennen, durven we het nog niet aan. Op veel plekken wordt namelijk duidelijk aangegeven dat “overnight parking” verboden is en met een tent op het dak zijn we redelijk opvallend ;).
Wanneer we aankomen op de camping, die oké, maar redelijk primitief is, knap ik. Alles komt even samen. Dit wordt m’n leven de komende acht(?) weken. Vind ik dat wel leuk? Is dat niet veel te avontuurlijk voor mij?
Alles komt even samen en de tranen blijven stromen. In de afgelopen maand is er veel gebeurt en we hebben ons op veel verschillende plekken moeten settelen. Ik heb even zo’n behoefte aan bekende spullen, bekende mensen en een bekende omgeving om me heen. Nu is alles weer nieuw en zal elke dag nieuw en avontuur zijn. En mijn mindset moet hier nog even naar schakelen. Ik moet gewoon even wennen aan alles. Aan deze auto, aan het veel samen zijn met één persoon (love you, Tom), aan elke keer een andere slaapplek (maar ook weer niet). Ik mis thuis op zulke momenten even extra.
Gelukkig weet Tom hier inmiddels goed mee om te gaan. Hij luistert naar me, laat me even gaan, laat me even alleen en knuffelt me heel veel.
Hijzelf is heel anders. Hij vindt dit road-leven namelijk fantastisch! Het liefste staat hij iedere nacht in the middle of nowhere, terwijl ik een camping met mensen om me heen, een wc en een douche juist erg fijn vindt. We kunnen hier gelukkig goed een middenweg in vinden. Af en toe een beetje buiten mijn comfortzone kan geen kwaad ;).
In de avond voel ik me gelukkig weer een stuk beter. Dat soort momentjes horen er (voor mij in ieder geval) bij. Ik realiseer me namelijk ook al te goed hoe tof het is dat ik dit met mijn liefde mag en kan doen. Tom en de prachtige omgeving maken de emoties ook weer helemaal goed. En “thuis” meer waarderen hierdoor, is ook iets waardevols. Op social media zie je al mijn blije momentjes voorbij komen, maar dit soort emo-momenten komen er ook wel eens voorbij, just so you know!
Dag 4 – “Wanggi Falls”
Na een koud nachtje (van 32 graden overdag zakte het in de nacht naar 10!) worden we wakker tussen de walibi’s. Koffie, thee, havermoutje, onze lunch vast klaar maken, afwassen, tent inklappen en gaan! We rijden naar de “Wanggi Falls”, wat vlakbij de camping is. Een prachtige waterval staat op ons te wachten. We lopen er een rondje omheen en nemen daarna een duik. Heerlijk! En op tijd, want al snel begint het drukker te worden.
We willen nog een waterval bekijken, dus we gaan weer door., op naar “Florence Falls”. Een stukje lopen en dan komen we aan bij de waterval. Druk, maar prachtig! Ook hier nemen we een duik en eten we ons lunch op de rotsen op.
Litchfield National Park was mooi, maar we zijn ook erg benieuwd naar Kakadu National Park, wat weer wat meer rechts van Darwin ligt. We willen daar niet in het donker aankomen, dus na een paar uurtjes rijden stoppen we bij “Mary River Camping”. Weer worden we verwelkomt door wallaby’s (kleine kangoeroes)! Leuk om ze vrolijk rond te zien springen, aangezien we onderweg vooral veel dode (langs de weg) hebben gezien.
De camping is erg fijn. Heel ruim, heel groen en ook gezellig. Tom loopt wat rond, terwijl ik begin met koken. Na het eten lopen we naar het camping restaurant om onze families te laten weten dat we nog “alive” zijn, aangezien ze al 24 uur niets van ons hebben gehoord 😉 (bereik valt best vaak weg hier!). Wat dingetjes uitzoeken voor de volgende dag en daarna de oogjes toe in ons gezellige tentje.
Dag 5 – “op naar Kakadu National Park”
Wanneer we wakker worden, bedenken we dat het wel weer eens tijd wordt voor een work out. We hebben namelijk niet voor niets een boks-set gekocht. We rennen een stukje de camping af en zoeken een mooi plekje aan het water. Niet te dichtbij, want we worden overal gewaarschuwd voor krokodillen (brr….). We boksen, doen voor de benen wat oefeningen met mijn weerstandsbanden (duh!) en rennen weer terug om vervolgens een heerlijke douche te nemen. Die zit weer in de pocket!
Vanaf hier gaan we verder naar Kakadu National Park, maar daar vertel ik je in de volgende blogpost over. Ik probeer om de paar dagen een nieuwe blogpost te delen met nieuwe avonturen!
♥
Tom gaat er steeds net wat eerder uit om vast koffie en thee te zetten. Super lief! Ik blijf dan nog even dommelen in bed, zoals je ziet.
On the pretty, orange road again!
Hoedje op en gaan! Wandelen bij de Wanggi Falls. Het is hier droogseizoen, wat betekent dat het vrij dor kan zijn, maar door de watervallen heb je ook zeker veel groene stukken.
Een frisse duik in de morgen is een dag zonder zorgen! Prachtig!
Eén gaspit is precies wat je nodig hebt voor deze heerlijke havermoutjes met bessen, pindakaas, kokosrasp en pompoenpitten. YUM!
Omdat we beide boksen zo leuk vinden, hebben we bokshandschoenen en pads gekocht. Af en toe heerlijk een half uurtje rammen!
