De laatste weken met Clazzy Mazzy zijn aangebroken, oh my! We zijn dan ook nog volop aan het genieten van dit heerlijke kampeer-leventje. De afgelopen dagen hebben we gespendeerd in het prachtige Shark Bay. Lees hier onze avonturen!
Dag 41 – “irritante vliegen”
We worden vroeg wakker en besluiten de dag weer sportief te beginnen. Een korte run over het strand, een verfrissende duik in de zee en daarna een ontbijt wat dan extra lekker smaakt!
Al snel komen we erachter dat het hier VOL zit met vliegen. Niet alleen die vliegen die we “gewend” zijn, ook een ander soort vliegen én er zijn zandvlooien. Er is er altijd wel ééntje die je neus, oor of mond invliegt dus we besluiten de boel in te pakken. Hoe graag je het ook wilt negeren, het is zooo irritant!
We rijden weer een stukje naar onderen, weer door Carnarvon. Carnarvon blijkt een vruchtbaar plaatsje, dus je hebt hier veel boeren die verse groenten en fruit verkopen. Je kunt dan pakken wat je wilt, er staan prijzen bij en dan kun je je geld ergens in doen. Op goed vertrouwen dus, super leuk. En lekker!
Dag 42 – “vis verslaafd”
De nacht hebben we weer op een gratis plekje, vlak aan de kust doorgebracht. Ondanks dat we op het strand staan, is het hier niet heel mooi. Er is weinig te doen (oftewel: Tom kan hier niet vissen, haha), dus we pakken de boel weer in en rijden een stuk naar het zuiden.
We bezoeken onderweg wat strandjes en strandden (lol) uiteindelijk op een plekje wat voor het eerst niet legaal is, maar waar we aardig afgelegen zijn. De wind is gaan liggen, er zijn hier geen vliegen en we zijn de enige… HEAVEN! Tom vissen, ik lezen, samen spelletjes spelen en wijntjes drinken… life’s goooood!
Dag 43 – “boete?!”
Er wordt behoorlijk uitgeslapen! Echt bizar hoeveel uren wij slapen per nacht, soms wel 10! Zorgeloos leventje?!
Ondanks dat we op een illegaal plekje staan, doen we rustig aan. Dan komt opeens een “ranger” aanscheuren en stapt uit. “You know this place is not legal for overnight camping. A fine is minimum 100 dollar and can go up to 1000” en toen dachten we dat hij iets pakte om onze gegevens te noteren, maar in plaats daarvan pakte hij allerlei brochures om te laten zien wat er allemaal te doen is in de omgeving (Shark Bay). “You guys are on holiday, I am not giving any fines!” en hij pakte z’n shag, schoof bij ons aan tafel en heeft een half uur aan één stuk gekletst waarin zijn hele leven voorbij kwam. Hij liet ons daarna perplex achter… wat een hilarisch begin van de ochtend!
Na dit avontuur besluiten we de rots achter de auto op te klimmen en vanaf daar hebben we een adembenemend uitzicht op de oceaan. Van boven is het altijd nóg mooier dan wanneer je op het strand staat, dat bewijzen de zulke klimmetjes + de drone beelden elke keer.
We zijn vies, leeg en op… hoog tijd om een camping op te zoeken! We rijden naar het plaatsje Denham en dit blijkt een leuk kustplaatsje te zijn. We zoeken een camping op en ik spring gelijk onder de douche… goddelijk! Daarna is het tijd om weer wat werk te verzetten.
Dag 44 – “daar gaat onze planning”
Overnachtingen op de camping zijn aan de ene kant heerlijk (want het is iets meer comfort met een wc, douche en keuken), maar aan de andere kant vinden we het zo fijn om ergens alleen te staan en is het op een camping vaak druk en mag je hopen dat de buurman niet snurkt. De afwisseling is fijn, haha.
In de ochtend maken we een planning voor de komende dagen. Dat is al heel wat voor ons, want meestal leven we met de dag. Op advies van het internet gaan we naar het Visitor Centre (deze heb je in de meeste plaatsjes, zij hebben altijd handige tips/folders etc.) om een camping te boeken voor in het Francois Peron National Park. Ook is het bijna vakantie in deze regio (soort meivakantie), dus het is sowieso verstandig om wat vooruit te plannen/boeken.
Aangekomen bij het Visitor Centre valt ons plan direct in duigen. De weg naar zowel het Nationale Park als de andere twee plekken waar we heen willen blijkt super slecht te zijn. Ze raadt het ons zeer af om te gaan proberen, tenzij we een kapotte auto willen. Ehh, oké. Een kapotte auto is sowieso niet heel gewenst, laat staat nu net voor de verkoop. Oké. Even schakelen en een nieuw plan verzinnen.
Monkey Mia is in deze omgeving het bekendste plekje. Dit komt omdat het bekend staat om de dolfijnen (waarom het dan Monkey Mia heet, geen idee). We hadden eigenlijk bedacht dit over te slaan, want we hebben én al veel dolfijnen gezien de laatste tijd én we zijn een soort van minder gevoelig voor deze toeristische attracties, omdat het vaak wat overtrokken is. Aangezien al onze andere plannen niet doorgaan en we deze omgeving wel heel mooi vinden, kiezen we ervoor om hier een nachtje heen te gaan.
Je betaalt fee voor 24 uur in het resort en los daarvan moet je nog een plekje op de camping betalen (voor ons in totaal zo’n €45,-). Achteraf zeker het geld en de moeite waard. Het resort was erg mooi en ze hadden de mooiste faciliteiten (wc, douche en keuken) tot nu toe. Dat was wel even genieten!
De volgende ochtend werden we vroeg wakker, omdat de dolfijnen waarschijnlijk rond 7:45 hallo kwamen zeggen. Hoe dat verliep? Dat lees je in de volgende blog!
♥
Uitslapen, een plekje aan het strand, helemaal alleen en dan koffie krijgen “op bed”… life’s goooood!
A-MA-ZING!
Wanneer alles op is en je alleen nog crackers en pindakaas hebt… helemaal prima, haha!
#outfitoftheday #itdoesntkeepthefliesaway
Een EMU! Echt, rij hier voorzichtig want ze lopen hier overal en het liefst op de weg…
Tip voor avondeten: een prutje van groenten / bonen / iets vega’s / maïs en dan serveren met nacho chips, zure room en chillisaus… YUM!
Tom’s drone shot van Shark Bay.
