In het rubriek “Openhartig” deel ik om de twee weken een inspirerend verhaal, geschreven door een lezer. Een persoonlijk verhaal waarin iemand open vertelt over haar of zijn (ongezonde) relatie met sporten en/of eten. Inmiddels hebben al 22 andere meiden hun persoonlijke verhaal gedeeld. Super stoer en dapper!
Deze keer Estrella (21 jaar) aan het woord. Zij vertelt haar persoonlijke verhaal over haar verstoorde eet en- sportpatroon. Lees haar hele verhaal hieronder.
“Ik weet het nog heel goed. Vier jaar geleden op vakantie…
Trots als ik was op mijn dunne benen, liep ik in de volle zon door de straten van Tenerife met het gevoel dat ik top in mijn vel zat: ik had mijn dagelijkse calorieën onder controle (lees: ik wist precies wat ik had doordat ik alles bijhield), kreeg reacties op Instagram als ‘bodygoals’ en ‘keep up the good work’ en ‘inspireerde’ mensen om ook ‘gezonder’ te eten en meer te bewegen.
Als ik erop terugkijk kan ik niet begrijpen waar ik op dat moment trots op was. Ik zat namelijk allesbehalve lekker in mijn vel en kijkend naar foto’s van toen had ik ook niet bepaald benen waar ik trots op kon zijn.
Ik ben altijd slank geweest, maar vanaf groep 7 werd ik beetje bij beetje wat voller. Niet zo gek ook: ik was een chocolade- en koekjesmonster waar je u tegen zegt. In mijn broodtrommel naar school nam ik bijvoorbeeld standaard 5 blokjes witte chocolade mee als toetje na de lunch (ik weet het nog als de dag van gister). Het voordeel dat ik had, was dat ik lang was en redelijk veel sportte die periode, maar ondanks dat, bleven de extra kilootjes niet ongemerkt.
Ik begon dit zelf pas rond de 3de van de middelbare school in te zien. De jaren daarvoor boeide me het totaal niet, maar ineens werd ik onzeker over mijn lichaam en besloot dat ik er iets aan wilde veranderen.
Na wat research op het internet en in tijdschriften leek zo min mogelijk eten en zoveel mogelijk bewegen de beste oplossing. De crosstrainer op de zolderkamer werd mijn grootste vriend (naast 3x synchroonzwemmen in de week wat ook al vrij intensief was) en ik raakte verslaafd aan het gevoel wanneer ik honger had.
Binnen enkele weken zag ik de eerste resultaten en begon ik deze manier van leven leuk te vinden. Het was een soort challenge met mezelf die ik dagelijks aanging: zo min mogelijk eten en zoveel mogelijk bewegen.
Ik werd dunner en dunner, vond fietsen naar school (maar 15 minuutjes) zwaarder dan ooit en werd niet meer ongesteld. Ondanks dat ging ik door. Ik werd namelijk iedere keer weer wat zelfverzekerder wanneer ik een dag de challenge succesvol voltooid had.
Op een gegeven moment was het mijn broer die zei of ik niet eens moest gaan krachttrainen in plaats van de dagelijkse cardiosessies op de zolderkamer. Op dat moment had ik geen idee dat daar een bepaalde reden achter zat, hij had het natuurlijk al lang door waar ik mee bezig was…
Zo gezegd, zo gedaan. Ik ging een keertje met hem mee naar de sportschool en besloot krachttraining erbij te gaan proberen. Dat was het moment waarop ik me besefte dat ik toch niet zo goed bezig was als ik dacht. Andere meiden deden namelijk met gemak 12 keer de squat met 60-80 kilo en voor mij was alleen de stang al te zwaar. Het voelde alsof ik had gefaald terwijl ik juist alles zo onder controle had (dacht ik althans).
Van het een kwam het ander: ik werd lid bij de sportschool, ontdekte dat ik op dagen dat ik meer at meer kracht had, en dat motiveerde mij om meer te eten.
Mijn beeld over voeding veranderde: in plaats van zo min mogelijk eten, wilde ik mijn lichaam datgeen geven wat het nodig had. Ik begon op eiwitten te letten en zelfs koolhydraten en vetten werden mijn grote vrienden.
Sindsdien ben ik geen moment meer teruggevallen. Mentaal had ik wel mijn momentjes natuurlijk, want het is niet zomaar wat om ineens weer aan te komen na ruim 10 kilo te zijn verloren. Maar fysiek ben ik alleen maar sterker geworden.
Inmiddels, 4 jaar na de vakantie op Tenerife en 6 jaar na het moment dat ik begon met afvallen, kan ik zeggen dat ik gelukkiger ben dan ooit. Ik weeg nu +16 kilo in vergelijking met 4 jaar geleden (vind dit totaal niet erg), til de gewichten waar ik 4 jaar geleden van droomde in de sportschool en heb zelfs met mijn eigen bedrijf Jorellafit (www.jorellafit.nl) al meer dan 300 mensen geholpen om ook voor geluksgroei, zelfverzekerdheid en een gebalanceerde levensstijl te gaan.
Als er iets is wat ik de afgelopen jaren heb geleerd, is het wel dat je niet te streng voor jezelf moet zijn. Van zo min mogelijk eten tot calorieën tellen, ik heb het allemaal gedaan. Maar echt geluk, dat vind je niet met Myfitnesspal of een continu hongergevoel. Dat vind je door naar je lichaam te luisteren, bewuste keuzes te maken en lief te zijn voor jezelf. En ja, daar hoort ook af en toe dat stukje chocolade bij!
Benieuwd naar wat ik nu eet op een dag? Volg mij op Instagram: @estrellavtoor.”
Bedankt dat jij jouw verhaal wilde delen, Estrella.
Wil jij ook jouw persoonlijke verhaal delen om anderen te inspireren? Via deze link kun je me mailen.
♥♥
