In het rubriek “Openhartig” deel ik om de twee weken een inspirerend verhaal, geschreven door een lezer. Een persoonlijk verhaal waarin iemand open vertelt over haar of zijn (ongezonde) relatie met sporten en/of eten. Eerder deelde ik mijn persoonlijke verhaal (en de reden waarom ik ben begonnen met mijn blog). Na mij hebben nu inmiddels al 17 andere meiden hun persoonlijke verhaal gedeeld. Super stoer en dapper!
Deze week het persoonlijke verhaal van Leen. Zij vertelt over hoe ze haar hele leven overgewicht had en haar troost zocht in eten. Op haar 27e heeft ze voor een gastric bypass-operatie gekozen en verloor ze de helft van haar lichaamsgewicht. Fysiek ging dit heel goed, maar op mentaal vlak komt hier ook veel bij kijken. Haar persoonlijke, inspirerende verhaal lees je hieronder.
“Ik ben Leen, ik ben 27 jaar en ik verloor de helft van mijn lichaamsgewicht!
Op mijn 25e woog ik 135 kg. Ik was op dat moment journalist en leidde een ongezond leven, maar eigenlijk heb ik altijd veel overgewicht gehad. Zelfs als peuter moest mijn moeder grotere kousenbroeken kopen. Eten was mijn beloning, mijn troost. Ik at veel en ik at ongezond. Door een moeilijke jeugd, had mijn moeder het gevoel dat ze mij niets mocht ontzeggen. Toen ik op kamers ging, probeerde ik gezonder te eten, maar ik ging regelmatig uit en at dan dus ook de ‘verplichte’ latenight portie friet en biertjes gingen er ook vlot in.
Na mijn studies werd ik journalist. Ik at op dat moment gezonder, maar mijn porties waren buitensporig. De lange, stresserende dagen zorgden ervoor dat ik regelmatig mijn toevlucht zocht in eten. Ik kreeg uiteindelijk ook een burn out op mijn 25e en wilde niets meer te maken hebben met schrijven en journalistiek.
Net op datzelfde moment ging ik meter worden van het tweede kindje van mijn broer. Al twee jaar (sinds de geboorte van mijn eerste nichtje) twijfelde ik over een gastric bypass-operatie, maar ik had schrik voor de gevolgen: maagklachten, nooit meer uitgebreid eten, pijn en huidoverschot. Maar mijn tweede nichtje was de doorslaggevende factor. Ik ging in april 2017 onder het mes.
De operatie was een grote schok: eten kon niet meer mijn troost of beloning zijn, ik moest het ergens anders zoeken. In het begin is dat een mentale strijd, maar toen ontdekte ik opnieuw het sporten: ik ging iedere dag naar de fitness en deed enorm veel cardio. Ik verloor in een jaar tijd bijna 60 kg. Op dat moment besloot ik om ook krachttraining te gaan doen. Daardoor verloor ik de laaste kilo’s én gaf ik mijn lichaam meer vorm.
Ik had regelmatig klachten van de operatie en nu nog moet ik erg oppassen wat ik doe en eet. Ik heb er denk ik, meer last van dan de gemiddelde GBP-er, maar ik vind dat niet erg. De operatie was een duw in de rug en een schop onder mijn kont, en dat is het soms nog steeds.
Inmiddels ben ik op een stabiel gewicht en ben ik hier erg blij mee, vooral met mijn gezondheid. Sporten is nu mijn leven geworden en ik ben nu ook Personal Coach. Ik schrijf ook over de gastric bypass, extreem gewichtsverlies en fitness op mijn blog: leenpeeters.com.
Veel mensen denken namelijk dat veel gewicht verliezen gewoon wat het is: veel gewicht verliezen. Maar het is veel meer dan dat: je hele lichaamsbeeld verandert en je lichaam is soms sneller dan je hoofd. Dat vergt ook heel veel aanpassingen mentaal gezien, zeker als je (zoals ik) je hele leven overgewicht hebt gehad. In het begin herkende ik mezelf soms niet in de spiegel tijdens een groepsles, ik kon er mezelf niet uitpikken. En zo zijn er nog veel onderwerpen waarover ik schrijf. Dokters kunnen je heel goed voorbereiden op fysiek vlak, maar ik wil ook duiding geven op alle andere vlakken. Information is key!
Ik wil nog meegeven dat een Gastric Bypass zeker geen gemakkelijkheidsoplossing is. Er goed geïnformeerd aan beginnen en een mentale switch maken is belangrijk. Mocht je hier vragen over hebben, dan kun je me via mijn website contacten.”
Wil jij ook jouw persoonlijke verhaal delen om anderen te inspireren? Via deze link kun je me mailen.
♥♥
