Eindelijk was het zover! Samen met mijn zusje gingen Tom en ik twee weken reizen op de Filipijnen. Aangezien de Filipijnen uit heel veel eilandjes bestaat, vonden we het fijn om van tevoren een reisroute uit te stippelen, zodat we tijdens deze twee weken volop konden genieten. In deze blogpost vertel ik je alles over onze route!
Hereniging met mijn zusje
Oh, wat keek ik hier naar uit. Mijn zusje weer zien, na een jaar! Ik was ontzettend zenuwachtig. Tom en ik vlogen vanuit Taiwan en we hadden nog een heel gedoe op het vliegveld. In veel Aziatische landen moet je namelijk ook, middels een ticket, kunnen laten zien dat je het land weer uitgaat. Toen moesten er dus opeens heel snel knopen worden doorgehakt: na de Filipijnen gaan we naar Nieuw Zeeland! Maar daar vertel ik je op een ander moment meer over.
Mijn zusje was ondertussen al heel wat uurtjes onderweg en landde net iets voor ons. De hereniging was natuurlijk heel fijn en emotioneel. Zo gek om na zo’n lange tijd, in een nieuw land weer een geliefde te zien. Het eerste familie/vrienden-lid wat ons komt “opzoeken”, heel bijzonder!
Als je naar de Filipijnen vliegt, vlieg je vrijwel altijd op de hoofdstad Manila. Hier is vrij weinig te beleven, maar aangezien mijn zusje zo’n lange vlucht had gehad, leek het ons fijn om hier eerst nog een nachtje door te brengen. Even rustig een dagje/nachtje landen en weer aan elkaar wennen 😉 . We hadden al vaak gehoord dat Manila niet zo’n prettige stad was en dat werd bevestigd toen we in de “Grab” (Aziatische Uber) naar het hotel onderweg waren. Het was heel grauw, vies en druk. Het zag er niet zo veilig uit en ons werd ook geadviseerd niet te veel op straat te komen. Gelukkig hadden we een fijn hotel (Upper Story Services Apartments, lekkerste bed van heel de reis!) en had het hotel alles wat we nodig hadden voor een avond/nacht/ochtend.
Boracay Island
De volgende dag vertrokken we weer naar het vliegveld om vervolgens het vliegtuig naar Boracay te pakken. Zoals ik al zei hadden we voor twee weken een route uitgestippeld (thanks to the Nederlandse reisblogs van “Reisjunk” & “Be More Unicorn”). Aangezien ik vlak na het landen op de Filipijnen jarig zou zijn en mijn zusje toe was aan zon-zee-strand, leek het ons leuk om de reis te beginnen op Boracay Island. Dit eiland heeft lang bekend gestaan als party island, maar is vorig jaar een half jaar(!) “gesloten” geweest voor toeristen, zodat ze het hele eiland konden opruimen/schoonmaken/verbeteren. Het is een klein eiland wat nu vooral bekend staat om te relaxen. Precies waar we op zoek naar waren!
Vanaf het vliegveld moesten we eerst in een bus, vervolgens met een boot (dit hoef je niet van tevoren te boeken, het wijst zich vanzelf bij aankomst) om op het eiland aan te komen. Op het eiland kun je een taxi naar je ho(s)tel pakken. Duurt allemaal even, but it’s worth it (zagen we later, we kwamen aan in het donker)!
Verjaardag in bikini!
De eerste ochtend op het eiland was ook gelijk mijn verjaardag! Voor het eerst in 29 jaar vierde ik deze dag in BIKINI! Samen met Tom en mijn zusje, zo leuk! Tijdens het ontbijt werd ik verrast door het personeel wat voor mij zong en lekkers meebracht. Toen voelde ik me echt jarig! Het hotel (Sur Beach Resort) zat aan het strand en toen we ons ontbijt op hadden, gingen we een kijkje nemen. WOW! Het water was zo helderblauw en het strand zo schoon en wit! Ik had zon-zee-strand verwacht, maar niet zo BOUNTY! Wat een cadeautje!
Op Boracay Island hebben we vooral heel veel bijgekletst, gechilld, in de zon gelegen, gegeten, gedronken en veel strandwandelingen gemaakt. De zonsondergang was iedere avond adembenemend. Vier nachtjes waren precies genoeg. We hadden zeker langer kunnen blijven, maar het was ook fijn om weer door te gaan.
Tips Boracay:
– niets hoeven/moeten, lekker chillen!
– minstens factor 50 zonnebrand opsmeren
– heerlijk, gezond en vegetarisch eten bij Nonie’s Restaurant
– sowieso een keer toetjes halen bij “Halo Mango”, “Coco Mama” en het “Crepe” winkeltje in het centrum
– zoveel mogelijk verse kokosnoten drinken 😉
PS. Als je meer tijd hebt dan zou ik eerder (door de verhalen om me heen) kiezen voor Siergao in plaats van Boracay. Van wat ik heb gehoord een prachtig plaatsje met bounty strandjes en een goede plek om te surfen!
Palawan Island (Port Barton & El Nido)
Na vier nachten op Boracay Island was het tijd om door te gaan. Er stond een lange reisdag op ons te wachten: taxi, boot, bus, vliegtuig naar Manila, vliegtuig naar Puerto Prinsesca en vanaf daar weer de bus naar Port Barton. Dat is het nadeel van de Filipijnen. Om ergens (anders) te komen, moet je vaak veel reizen. Maar again: worth it!
Ik had op het internet veel over Port Barton gelezen. Of nouja, veel… veel mensen slaan Port Barton (onbewust) over en reizen van Puerto Prinsesca direct door naar El Nido. Terwijl Port Barton zo’n leuk tussenplaatsje is! We sliepen hier twee nachten in een hostel (The Green Hostel, heel fijn en gezellig!). Je kunt vanaf het “centrum” de boot pakken naar verschillende strandjes, maar omdat de zee wat onrustig was gingen heel veel bootjes niet. Maar eigenlijk is nog veel leuker om te lopen (scooteren kan ook!)! Het is ongeveer een uur wandelen (veel heuvels), maar het is prachtig. Heel rustig, groen en je ziet af en toe hoe de locals wonen.
We bezochten de strandjes Coconut & White Beach. Vooral die laatste vonden wij heel erg leuk. We hadden er behoorlijk wat regen, maar toen de zon eindelijk tevoorschijn kwam, was het extra genieten. Er is een eettentje met heerlijk eten en drinken en er is genoeg plek om te zitten, er zijn hangmatjes en je kunt op het strand liggen.
Port Barton voelde nog best onontdekt en primitief aan (vonden we juist leuk). Het centrum is dan ook best klein, maar er zitten zeker wat leuke tentjes zitten. Ik had de tip gekregen om naar “Mabuti” te gaan, een super hip & vegetarisch tentje. We hebben hier zowel een keer avond gegeten, als ontbeten. Een hele fijne sfeer en lekker eten (de vegetarische burger en de havermout met pindakaas!)!
El Nido
Na twee nachtjes Port Barton (ook hier hadden we langer kunnen blijven, maar het was ook prima zo) gingen we door. We pakten de bus naar El Nido (het transport tussendoor kun je naar mijn idee altijd het beste ter plekke/nachtje van tevoren boeken in het plaatsje zelf). Na drie uurtjes kwamen we aan in El Nido en pakten we de “tricycle” (Filipijnse taxi; een motor met zijspan, geweldig ding haha!) naar ons hostel (Spin Designer Hostel: fijn bedden, leuke sfeer en inclusief lekker ontbijt!).
In El Nido hebben we genoten van het bruisende centrum. Het was er iets duurder dan de vorige plekjes, maar het eten was er erg lekker. Zo hebben wij op aanraden van Joost & Viora (Be More Unicorn) heerlijk gegeten bij Altrove (it’s worth the line!). Vergeet vooral niet een wijntje te bestellen en de “truffel cream” aan je pizza toe te voegen. Smullen geblazen! Daarnaast hebben we heerlijk gegeten bij Pad Thai en de Falafel winkel.
We zijn een dagje naar “Las Cabanas Beach” gegaan om te genieten van een dagje zon-zee-strand. Er waren wat regenachtige/storm dagen geweest (i.v.m. cycloon verderop), maar het leek er weer goed uit te zien voor de komende dagen. Yes! Dit strand was weer echt een bounty strand met heerlijk water en een leuk strandtentje.
Ook hebben we een dag scooters gehuurd om de omgeving te ontdekken. Palawan is een super mooi en groen eiland. Heel veel bergen en echt genieten om doorheen te rijden. Wij zijn richting “Napcan Beach” gereden en bezochten af en toe een strandje. Zeker een aanrader om te doen!
En toen was het tijd voor de afsluiting van onze weken op de Filipijnen. Iets wat naar mijn idee onmisbaar is: de boottour van El Nido naar Coron (of andersom). Een betere afsluiting hadden wij ons niet kunnen wensen, wat is dit een onvergetelijk avontuur geworden. Een avontuur die een blogpost op zichzelf verdient, dus hier vertel ik je heel snel meer over!
Dat was onze reisroute voor twee weken! Vrijwel alle vluchten en ho(s)tels waren van tevoren geboekt, wat wij echt heel fijn vonden. We hebben heel erg geluk gehad met het weer, wat maakte dat alles super voorspoedig verlopen is. We hadden eigenlijk overal nog wat langer kunnen blijven, maar het was ook goed zo! Hieronder nog wat handige dingetjes om te weten.
Het geld op de Filipijnen
Je betaalt hier met “pesos”. Je hebt verschillende valuta apps die je helpen bij het omrekenen. Wij pinden direct op het vliegveld (aanrader, want je betaald vaak de taxi en hotel ook met cash) en we kochten ook direct alle drie een simkaart. Zo heb je (bijna) overal 3G wat toch fijn is.
Op de plekken waar wij zijn geweest was het niet duur, maar niet het goedkope wat je misschien van Azië gewend bent. Ik denk dat het ongeveer een derde/de helft is van wat je in Nederland voor bijvoorbeeld eten/slapen betaald.
De mensen op de Filipijnen
“Hello mammmmm’, yes mammmm’, hello surrrrr” is iets wat je heel vaak zult horen op de Filipijnen, haha. In de plaatsjes waar wij zijn geweest zijn ze ingesteld op toeristen en de meeste kunnen ook wel een woordje Engels spreken, maar zeker niet allemaal en we hebben vaak genoeg miscommunicaties gehad. Twee weken is misschien te kort om iets te zeggen over de Filipijnen en iedereen zal het ook anders ervaren, maar we vonden ze niet altijd even vriendelijk en ruimdenkend (als ze iets niet hebben, wordt er bijv. niet echt gekeken naar oplossingen). Er zijn er genoeg die je graag helpen en heel aardig zijn, maar sommigen kwamen soms behoorlijk chagrijnig over, alsof je ze belast met je vragen. Soms wisten we ook niet of ze nou sarcastisch waren of ons gewoon uitlachten. Ach ja, gewoon meelachen ;).
Het eten op de Filipijnen
Hier hadden we niet zulke goede verhalen over gehoord en dit hing echt een beetje van de locatie af waar we waren. Op Boracay Island en in Manila was het vrij lastig om vegetarisch eten te vinden. In Port Barton & El Nido was dit makkelijker en vooral in El Nido hadden we veel keuze en was het eten erg lekker. Ze hebben niet echt een special dish, maar je kunt overal rijstgerechten krijgen en in de ochtend werden we vaak verblijd met fluffy pancakes en omeletten. Je kunt op de Filipijnen beslist niet uit de kraan drinken. Eigenlijk moet je (vooral in El Nido) zelfs tanden poetsen met gefilterd water. Je kunt overal water kopen en veel ho(s)tels hebben een watertap.
Over flesjes water gesproken, naar ons idee werd er, op de plekken waar wij zijn gewest, rekening gehouden met het opruimen en scheiden van afval op straat. Mooi om te zien!
Het weer op de Filipijnen
…is overal heel verschillend! Op het ene eiland kan het stormen, terwijl op het andere eiland de zon volop schijnt. Ik zou zeker van tevoren uitzoeken waar je ongeveer heen wilt gaan en wat voor seizoen het er dan is. Wij hebben het onwijs getroffen met het weer (op een paar dagen na), maar hebben ook mensen ontmoet die pech hadden en waarbij bijvoorbeeld de boottour is geannuleerd. Over het algemeen hadden we veel zonnige dagen, rond de 30 graden. De zon schijnt erg fel hier, dus je de gehele reis insmeren met factor 50 is zeker een aanrader (en ja, daar krijg je ook gewoon een kleurtje van!).
Dat was een hele lange blogpost, met heel veel informatie. Het is altijd fijn om wat informatie te lezen over een land waar je bijvoorbeeld heengaat, maar probeer ook lekker zelf op ontdekkingstocht te gaan!
Mocht je nog vragen hebben, stel ze dan vooral! Het liefst in een reactie hieronder, zodat anderen ook mee kunnen lezen!
♥♥
Jarig! In bikini op Boracay Island!
De zusjes weer herenigd en facetimen met het thuisfront.
Het lekkerste toetje op Boracay Island haal je bij Coco Mama!
Zo zagen onze dagen er vooral uit. Zo vaak mogelijk Skip-Bo of Qwixxen, heerlijk!
Heerlijke smoothiebowls bij Nonie’s Restaurant (Boracay).
Zonsondergang op Boracay Island, wauw!
Op expeditie in Port Barton!
Een stukje Port Barton vanuit de lucht 😉
How to make me happy: Tom, family, zon, zee, strand, een kokosnoot en vega curry!
True.
Dit hondje liep de hele tijd rond bij ons hostel… zo schattig!
Oh my! Zo lekker! Porridge met peanubutter! (@ Mabuti)
Het Spin Designer Hostel. Fijne, centrale plek met lekkere ontbijtjes!
In de tricycle!
PIZZA TIME!
Op de scooter!
Foto vanaf Las Cabanas Beach.
En dan als afsluitende foto deze awkward foto, maar wel met een goed verhaal. Voordat we naar de briefing van de boottour gingen (avond van tevoren) gingen mijn zusje en ik nog even pinnen. In plaats van briefjes van 1.000, kreeg ik briefjes van 500, wat resulteerde in een beste stapel. Die heb ik geprobeerd in mijn portemonnee te stoppen, maar toen we aankwamen bij de briefing (2 km scooteren) was het geld weg. Zo’n €200,- zomaar weg. Ik natuurlijk janken, maar goed, er was niets meer aan te doen. Overal gezocht, zonder resultaat. Geen idee hoe, waarschijnlijk was het er een soort van uitgepopt (rits is waarschijnlijk wat open gegaan). Van Tom en mijn zusje moest ik het loslaten, maar toen we langs een politiebureau liepen wilde ik het toch even vragen… of ze geld hadden gevonden op straat. Ja, dat leverde wat rare blikken op. Toen ik uitlegde dat het allemaal briefjes van 500 waren geweest, waren ze opeens één en al oor. Er was net een Filipijnse man geweest met 8.000 pesos, allemaal 500 briefjes. Ik had 10.000 pesos gepint, maar hey, dit kon niet anders! De man werd er bijgehaald en ik heb vertelt waar ik het zou kunnen zijn verloren en dit klopte precies met zijn verhaal: hij had het gevonden in een greppel bij het kantoor waar de briefing was. Er werden wat gegevens ingevuld en toen moesten er nog wat kiekjes worden gemaakt. Ik heb de beste man hartelijk bedankt (en natuurlijk nog wat geld meegegeven). Ongelooflijk dat hij dit geld gewoon bij het politiebureau heeft gebracht. Wat een verhaal ook weer. En wat bestaan er toch goede mensen.
