Camperlife #9: Cape Tribulation & Palm Cove

Zoals ik in de vorige blog al vertelde gingen we vanaf Mission Beach het binnenland in, om vervolgens nog een paar dagen boven Cairns te gaan. Het werd ons namelijk meerdere keren aangeraden om dit te gaan doen.

Emerald Falls

Vanaf Tinaroo reden we weer naar de kust, maar omdat het zo onwijs warm was (yes!) besloten we een duik te nemen bij de “Emerald Falls” (tip van een volger, TOP!). Een kilometer lopen, maar dan heb je ook wat! We hadden een heerlijk “zwembad” (bij de waterval) voor onszelf. Op de rotsen kun je goed chillen en wanneer het weer te heet wordt, duik je er weer in! 

Cape Tribulation

Om naar Cape Tribulation te gaan, moet je de ferry pakken. Zodra je daar vanaf rijdt begint de jungle. Wauw! Kilometers lang genieten van een ongerept, onwijs mooi stuk groen. We rijden een stuk door en eindigen op een camping, midden in Cape Tribulation. We parkeren de camper midden in het groen en gaan gelijk een kijkje nemen op het strand. Het wordt ten strengste aangeraden om hier te gaan zwemmen (krokodillen!), maar het is prachtig om over heen te lopen. “Rainforst meets ocean” in Cape Tribulation. Eigenlijk hadden we richting (en boven) Cairns hele andere verwachtingen van de natuur, meer een dorre bende? Maar zoals deze hele route, vinden we alles zo verrassend mooi en verschillend van elkaar. 

In de avond wordt het steeds warmer en warmer. Het is hier dus het regenseizoen, maar het is daarbij ook altijd erg warm. Als de zon niet schijnt, scheelt dat natuurlijk al heel veel, maar het is in dit gedeelte wel heel “sticky”. Dus je bent constant klam(?) en je hebt het gevoel alsof je steeds aan  het zweten bent (ben je ook wel), doordat de luchtvochtigheid zo hoog is. Het was denk ik zo’n 30 graden en er was geen briesje, dus na een paar koude douchen en de airco volop aan (in de auto), was het nog steeds ZO warm! De warmste nacht tot nu toe.

De volgende ochtend beginnen we met een workout! Hardlopen over het strand (met blote voeten!) en daarna wat oefeningen met de weerstandsbanden. Heet, maar leuk! 
Het regent weer veel en omdat de orkaan er volgens het nieuws aankomt, besluiten we niet al te laat weer weg te gaan uit CT. Op de heenweg werd de weg al een paar keer geblokt door bomen die door de storm (van een paar dagen eerder) waren omgewaaid. 

We bezochten de “Icecream Company” en mocht je in CT zijn, dan is dit zeker een aanrader! Het fruit groeit op hun eigen erf en hier maken ze ijs van. Lekker joh! Je krijg een bakje met vier smaken, wij hadden: passievrucht, kokosnoot, black sapote en wattleseed (ik weet niet wat het in het Nederlands is?). Vooral die lekkerste was ZO lekker! 

Port Douglas

Vanaf CT rijden we weer een uurtje naar onderen, naar Port Douglas. Dit blijkt een beetje ’t Gooi van dit gebied te zijn. Het is een leuke plek om te zijn. Veel cafes, restaurantjes en winkels. Je hebt er een grote haven (vanaf hier kun je ook naar het Great Barrier Reef) en een lang strand. Met de orkaan-voorspellingen besloten we hier op een camping te gaan staan. Aan de ene kant interessant zo’n voorspelling, maar aan de andere kant zijn we er constant mee bezig. We kunnen geen tours boeken (gaan niet door) en doordat het nog steeds veel regent, kun je niet veel anders doen dan beetje hangen bij de camping. Wel echt vakantie, maar had deze laatste twee weken toch iets anders voorgesteld. 

Palm Cove

In de ochtend ging ik weer voor een run! Mijn tweede en laatste run van de week (10 km in totaal, toch wat anders als de 50-60 kilometers per week in voorbereiding op de marathon, haha!). In de stromende regen ben ik omhoog naar een look out punt gerend. Super zwaar, maar zo tof als je er bent (zie foto onder de blog!). 

Na nog een koffietje bij de haven (tours gingen weer niet door voor de volgende dag), reden we naar Palm Cove. Bekend om de… palmbomen! De orkaan blijkt erg afgezwakt te zijn! Hij is al wel in het land en vlakbij, maar lijkt af te zwakken wanneer het deze kant op komt. YES! Toch besluiten we weer op een camping te gaan staan, voelt toch wat veiliger i.v.m. onweer en regen. 

Op de camping bevalt het goed. Gezellig met andere reizigers en we zitten vlakbij het strand. Het is erg warm, maar er kan helaas niet gezwommen worden (i.v.m. de storm, krokodillen en kwallen). We zijn vooral aan het genieten van de laatste dagen met de camper. We zitten vlakbij Cairns, dus besluiten de zondag voor inleveren op de camping te blijven. Vissen, lezen, wasje draaien, tassen pakken, opruimen, koelkast leeg eten…

In de avond is er een prachtige zonsondergang en nog geen 12 uur later een prachtige zonsopgang. We sluiten de camper vakantie dus af met veel zon, aan het strand en vol mooie herinneringen. We hebben ontzettend genoten van de camper en vooral van het #camperlife. Het was heerlijk om “ons” huisje op wielen te hebben. Om samen te zijn. Om constant door prachtige, altijd weer andere, natuur te toeren. Kan het iedereen aanraden! We willen nog veel meer zien, maar voor nu kan ik zeggen: ga de Oostkust van Australië zien!

Dat waren de “camperlife” blogs, hope you liked! ♥♥

PS. Mocht je vragen hebben over onze reis, mag je ze altijd stellen! Veel vragen heb ik al beantwoord in deze blog!