HET IS...Weetje Woensdag

Weetje Woensdag persoonlijk #4: mijn werk als groepsleider

geschreven door Marit februari 28, 2018 14 Comments

Een Merci-taart voor mijn collega’s, want vandaag is mijn laatste dienst bij de organisatie waar ik nu bijna twee jaar werk. Tijdens het bakken vroeg ik of jullie nog vragen hadden over mijn werk als groepsleider, zodat ik deze kon beantwoorden in de vierde persoonlijke Weetje Woensdag. Ik ga jullie vertellen waarom ik stop, wat ik dan nu ga doen en beantwoord vragen over het werk zelf. Komt ‘ie!

Waarom ga je stoppen?
Na lang wikken en wegen heb ik vorige maand ontslag genomen. De laatste tijd zat ik niet meer op mijn plek. Het maakte me niet meer happy, ik kreeg er geen energie meer van en door deze twijfels merkte ik dat het werk niet altijd even goed bij mij paste. Na mijn studie ben ik hier terecht gekomen. Een fijne organisatie met hele leuk collega’s. Het was een lastige keuze, maar voelt nog steeds als de juiste keuze. Soms is het ook goed om ergens een punt achter te zetten en door te gaan naar een ander hoofdstuk. Wat dat volgende hoofdstuk zal zijn, dat weet ik nog niet. Ik wil mezelf eerst de ruimte geven om na te denken over wat ik wel wil.

Wat ga je nu doen?
Ik ga eerst twee weken op vakantie! Lekker ontspannen! Daarnaast heb ik natuurlijk mijn blog. Iets wat ik NIET (veel gestelde vraag) fulltime wil gaan doen. Wel lijkt het me stiekem tof om de komende tijd bezig te gaan met een E-book, om al mijn favoriete recepten te bundelen. Maar nee, ik wil me niet fulltime op mijn blog focussen, want ik wil iets met mijn opleiding blijven doen en vind het leuk om met mensen in de zorg te werken. Ik wil dan daar ook weer iets in gaan zoeken: iets in combinatie met sport, de verslavingszorg, een andere doelgroep jongeren… ik heb nog geen idee! Het voelt alsof de wereld aan mijn voeten ligt en ik heb er alle vertrouwen in dat het goed gaat komen! 

Wat voor werk deed je precies/ met welke doelgroep werkte je?
Ik werkte als groepsleider met verstandelijk beperkte jongeren met gedragsproblematiek die op het terrein waar ik werkte (meerdere groepen) een zeer intensieve behandeling kregen. Als groepsleider zorg je voor behandeling, opvoeding, overzicht, orde, veiligheid en toezicht. Jongeren die dus (tijdelijk) niet meer thuis (kunnen) wonen, die worden begeleid in de dagelijkse dingen zoals school, stage, afspreken met anderen, taken etc.

Welke opleiding heb je gedaan voor dit werk?
Maatschappelijk Werk en Dienstverlening.

Kon je deze baan goed combineren met het sporten?
Ja, juist heel goed, sporten is altijd een prioriteit voor mij geweest en niet alleen vind ik het belangrijk om je op je werk fit te voelen, ook is sporten voor mij een uitlaatklep en kan ik mijn energie hierin kwijt. In deze blog vertel ik meer over hoe ik onregelmatig werken combineerde met sporten en gezond eten.

Volgden de jongeren jou ook als ‘Fit with Marit’ of hield je deze twee dingen gescheiden? Hoe ging je daar mee om?
Leuke vraag! De jongeren waar ik de afgelopen tijd mee werkte, wisten naar mijn idee niets van mijn social media kanalen. Maar dit is meestal wel zo geweest. Op het begin was het wel gek, maar het maakte me ook bewust en hield me met beide benen op de grond: alles wat ik deel staat op het internet en kunnen de jongeren, maar ook mijn collega’s zien. Ik kreeg dan ook geregeld de vraag hoe een persreis of bepaald uitje was geweest, maar ook vragen op het gebied van sporten en eten. Leuk om te antwoorden en inspiratie voor mijn blog ;).

Wat is de mooiste herinnering die je hebt opgedaan?
Meerdere herinneringen die met hetzelfde te maken hebben: wanneer de kinderen echt kind konden zijn. Het lijkt zo vanzelfsprekend, maar er is ook zo’n groot deel wat thuis niet de opvoeding krijgt zoals kinderen ‘horen; te krijgen. Wanneer ik ze dan zag opgaan in een spelletje of in een bepaalde activiteit, dat vond ik mooie momenten.

Wat waren de leuke dingen van het werk? En wat was een minder leuke situatie?
Zoals je waarschijnlijk al van me verwacht: het bakken met de jongeren vond ik super leuk. Positieve momenten, leuke gesprekken en als resultaat ook nog iets lekkers om te eten. Minder leuke situaties zijn toch wel de fysieke conflicten en de verhalen die jongeren met zich mee brachten. 

Wat ga je het meest missen aan jouw werk als groepsleider? 
De collega’s ga ik missen! Niet alleen heb ik veel van mijn collega’s geleerd, het was ook echt fijn samenwerken, naar elkaar luisteren en gezellig. En bepaalde momenten met de jongeren: grapjes, vrolijke koppies, het opvoeden… 

Hoe hou je zakelijk en privé gescheiden en zorg je ervoor dat je de problemen van de jongeren niet mee naar huis neemt?
Dit vond ik niet altijd even makkelijk, ik kon namelijk thuis nog best wel eens in mijn hoofd bezig zijn met werk of bepaalde situaties. Toch hielp het voor mij altijd dat ik zo’n 40 minuten met de trein moest, hierdoor ‘verwerkte’ ik de dienst vaak al. En sporten uiteraard, dat is ook echt een uitlaatklep en hielp om bepaalde spanning uit mijn lichaam te halen. 

Dat waren de 10 meest gestelde vragen. Mocht je nog een vraag hebben, laat maar weten in een reactie!

Voor mij zijn de laatste uurtjes ingegaan: taart eten en afscheid nemen, heel gek, maar het is ook goed zo. In de afgelopen twee jaar heb ik dankzij mijn collega’s ontzettend veel geleerd, ervaringen opgedaan en herinningen gemaakt.
Merci! ♥

PS. Recept van de taart komt snel online!

14 Comments

Daenelia februari 28, 2018 at 11:01

Wow. Vandaag is ook mijn laatste dag, officieel. Eigenlijk wel een heel goed idee om alles zo duidelijk op een rijtje te zetten, met wat je wel en niet wil. Ik heb dat ook gedaan, maar dan meer in mijn hoofd (okay: ik heb ook wel een krabbel-lijstje gemaakt op papier, maar het meerendeel heb ik goed doordacht en besproken met mijn gozer). Weet je, ik heb het idee dat dit jaar fantastisch wordt, ook al lijkt het voor de buitenwereld allemaal heel onzeker en eng. En het rare is, ik zie op dit moment zo veel (met name) vrouwen die op een soort van kruispunt staan in hun leven, uit eigen keus of gedwongen door omstandigheden. En we gaan het redden! Ik weet dus gewoon zeker dat je iets geweldigs gaat vinden waarmee je zowel je eigen ambities vervult als je rekeningen mee kan betalen. Dat doen we gewoon.

Antwoord
Marit maart 1, 2018 at 12:43

Wat super toevallig! Hopelijk heb je een goede laatste dag gehad. Alles op een rijtje zetten door het op te schrijven helpt mij altijd ontzettend! Ik heb precies hetzelfde als jou! En ik snap ook wel dat het eng klinkt voor de buitenwereld, dat is het ergens ook wel, maar aan de andere kant: ik heb geen kinderen, ik kan de huur betalen… een luxe wat de keuze makkelijker maakt, maar waardoor je wel echt doet wat je wilt. We gaan het zeker redden! Wat ga jij nu zoal doen? Succes in ieder geval!!!

Antwoord
Marit maart 1, 2018 at 12:43

Wat super toevallig! Hopelijk heb je een goede laatste dag gehad. Alles op een rijtje zetten door het op te schrijven helpt mij altijd ontzettend! Ik heb precies hetzelfde als jou! En ik snap ook wel dat het eng klinkt voor de buitenwereld, dat is het ergens ook wel, maar aan de andere kant: ik heb geen kinderen, ik kan de huur betalen… een luxe wat de keuze makkelijker maakt, maar waardoor je wel echt doet wat je wilt. We gaan het zeker redden! Wat ga jij nu zoal doen? Succes in ieder geval!!!

Antwoord
Femke februari 28, 2018 at 14:05

Lieve Marit, mooi omschreven en een goede keuze die je voor jezelf hebt gemaakt. Ik heb er alle vertrouwen in dat er weer mooie leerzame dingen op je pad komen. We houden contact!x

Antwoord
Marjolein februari 28, 2018 at 14:21

Hey Marit,

Ik heb je net een mailtje gestuurd, maar toch ook nog eventjes hier een berichtje!
Ik vind het ontzettend leuk om te volgen, juist de combinatie van het werken in de (maatschappelijke)zorg en de passie voor sporten, bakken en (lekker) eten kan ik mij enorm in vinden.

Ik heb hiervoor (nadat ik hersteld ben van een eetstoornis) de opleiding tot voedingsdeskundige en personal trainer gevolgd.
Zelf vind ik het heerlijk om te sporten goed voor mezelf te zorgen, maar daarnaast miste ik wel dat stukje ” diepgang” van werken met psyche en er zijn voor mensen die het wat minder goed getroffen hebben. En dus werk ik inmiddels al weer 2 jaar in de GGZ!

Ik heb respect voor je hoe jij het werken met de jongeren en je blog hebt gecombineerd en ik wens je ontzettend veel PLEZIER tijdens je zoektocht en het vinden naar een nieuwe passie (voor erbij!) in de vorm van een nieuwe job.

Liefs uit Groningen! 🙂

Antwoord
Kirsten februari 28, 2018 at 17:06

Doei lieve Marit!
Het was een feest om met je te werken. Ik hoop dat je een hele toffe baan vindt, waarin je je ei kwijt kunt en je heel blij maakt. Geniet van je vakantie. ?

Antwoord
Alissa februari 28, 2018 at 17:44

Wauw wat stoer van je om deze keuze te maken. Ik weet zeker dat je iets gaat vinden waarbij je je wel op je plek voelt. Geniet eerst maar eens lekker van je vrijheid! Xx

Antwoord
Marit maart 1, 2018 at 12:45

Dankjewel Alissa! 🙂

Antwoord
Annemarie maart 1, 2018 at 10:58

Succes met wat erop je pad gaat komen! Ook ook ik vind het leuk om je te volgen je oogt als een fijn en positief mens. Fijne vakantie!!

Antwoord
Marit maart 1, 2018 at 12:47

Wat lief, dankjewel Annemarie!

Antwoord
J maart 1, 2018 at 12:57

Je zet een stap die heel veel mensen willen maken, maar die bijna niemand aandurft… Erg knap! Veel succes in je zoektocht!
Ohja, waar gaat de vakantie naartoe? 😉

Antwoord
Marit maart 3, 2018 at 09:43

Dankjewel Joyce. Maleisië! 🙂

Antwoord
Annemiek maart 2, 2018 at 16:26

Wat goed dat je kiest voor jezelf. Een stap die veel anderen ook zouden moeten nemen! Geniet van je vakantie!! Liefs Annemiek

Antwoord
Marit maart 3, 2018 at 09:46

Dankjewel Annemiek! 🙂

Antwoord

Laat een comment achter

Mijn andere blogs



Volg op Instagram