HET IS...Weetje Woensdag

Weetje Woensdag: eetbuien en emotie-eten

geschreven door Marit mei 17, 2017 11 Comments
blog foto

Brood, snoep, koekjes, chips… alles door elkaar eten in een korte tijd, ondanks dat je geen trek hebt en vol zit. Sommige mensen hebben erg last van eetbuien en dit kan komen door emoties. Wat zijn eetbuien? En wat maakt dat mensen naar eten grijpen bij bepaalde emoties? Voor de ‘Weetje Woensdag’ ging ik op onderzoek uit!

Wat zijn eetbuien?
Er zijn vast wel eens momenten dat je meer eet dan de bedoeling was.. dat je je laat gaan tijdens een verjaardag, thuis wat snoepjes pakt, nog een bord opschept, terwijl je al genoeg hebt gehad… Iedereen eet wel eens meer dan nodig is, maar dit hoeft niet direct een eetbui te betekenen. Met een eetbui wordt volgens deze website bedoelt dat je regelmatig ongewoon veel eet. Je hebt het gevoel dat je geen controle hierover hebt. Na zo’n eetbui voel je je somber, schuldig of walg je zelfs van jezelf. Al eerder schreef ik over boulimia, in tegenstelling tot boulimia probeer je niet van het eten af te komen door over te geven. Ook eetbuien worden gezien als een eetstoornis. Het wordt ook wel BED genoemd: Binge Eating Disorder.

Oorzaken eetbuien
Volgens deze website zijn er drie oorzaken die tot eetbuien kunnen leiden: psychische oorzaken, fysieke oorzaken of het is een gewoonte.

Psychische oorzaken/emotie-eten: eten is iets belangrijks in onze maatschappij. Het is iets wat bij veel (sociale) dingen hoort. Als gezelligheid dus, maar ook om iets te vieren of juist om iemand te troosten. Dit doen we allemaal en dat hoort er ook gewoon bij. Bij eetbuien gaat het niet om een koekje teveel, maar gaat het echt om ongewoon veel eten. De voorraadkast plunderen of speciaal naar de supermarkt om (veel) eten in te slaan. Eetbuien door stress, eetbuien om niet te voelen, eetbuien om het nare gevoel in je buik te onderdrukken, om jezelf te verdoven, om de leegte op te vullen… Emoties waar je controle op wilt en dus gaat grijpen naar eten, veel eten. Grote hoeveelheden en veel sneller eten dan normaal. Vaak komt daarna de spijt. Je schaamt je of bent boos op jezelf, omdat je de controle niet had. Tijdens de eetbui ben je hier totaal niet mee bezig, pas achteraf weet je dat zo’n eetbui niets oplost.

Fysieke oorzaken: ook kan het zijn dat je lichaam om eten schreeuwt en je lichaam je dus aanzet tot een eetbui, om maar zo snel mogelijk voedingsstoffen binnen te krijgen. Je hebt bijvoorbeeld een maaltijd over geslagen of eet te weinig tijdens de maaltijden. Je lichaam heeft een tekort en doet er alles aan om te krijgen wat het nodig heeft. Een reflex van je lichaam, die vraagt om brandstof.

Een gewoonte: op een gegeven moment is je lichaam gewend aan eetbuien, wat er voor zorgt dat het een gewoonte wordt. Het komt dagelijks terug, net zoals de andere gewoontes die je hebt (handen wassen, tanden poetsen). Als je bijvoorbeeld na een schooldag hongerig terugkomt (je eet misschien te weinig of verbruikt meer dan je denkt), komt het vaak voor dat je een eetbui hebt: je eet alles wat los en vast zit, want je voelt je leeg van binnen. Op een gegeven moment is je lichaam hier aan gewend, maar ook zelf koppel je het thuiskom-moment aan eten. Zo komen gewoontes vaak tot stand.

Wat gebeurt er voor/tijdens/na een eetbui?
Hier boven leg ik al uit dat een eetbui verschillende oorzaken kan hebben. Een emotie, een behoefte of een gewoonte die er voor zorgt dat je een eetbui krijgt. Het lichaam vraagt dus om een eetbui. Je gaat kijken wat er in de kastjes ligt, wat er in de koelkast ligt, gaat misschien zelfs wel naar de supermarkt om (veel) eten/lekkers in te slaan. Je richt je zo op het eten, waardoor je de rest om je heen vergeet. Dat voelt lekker. Je eet, eet en eet en pas daarna besef je wat je hebt gedaan en komt de schuld en schaamte. Kenmerken van een eetbui zijn volgens deze website dat je veel sneller eet dan normaal, je eet door totdat er een onaangenaam vol gevoel ontstaat, je eet grote hoeveelheden, je alleen eet en achteraf walg je van jezelf, je voelt je somber of schuldig. Om te spreken van een ‘eetbuistoornis’ komen de eetbuien tenminste drie maande gemiddeld één keer per week voor.

Hoe voorkom je een eetbui?
Wat ik uit bovenstaande tekst kan halen, is dat als het om fysieke oorzaken of een gewoonte gaat, je hier iets aan kunt doen. Je kunt meer eten, zodat je lichaam niet opeens op een punt komt dat het om voedingsstoffen schreeuwt. Een gewoonte is lastig te doorbreken, maar hierbij kun je eens nagaan wat jouw gewoonte precies is, op welke momenten dit vaak voorkomt en wat je er aan kunt doen om deze gewoonte te doorbreken.
Psychische oorzaken lijken mij ook erg lastig, omdat er altijd emoties zullen zijn. Een leegte die je wilt opvullen, een bepaalde emotie die je weg wilt eten… Probeer ook hierin te kijken naar wat eetbuien veroorzaken en wat voor leegte je probeert op te vullen. Is er ook iets anders wat je vervangend kunt doen? Een wandeling, iemand opbellen, iets van afleiding zoeken in ieder geval. Het gaat vaak niet om de honger, dus probeer om een andere manier

Wil je van de eetbuien af, dan moet er in ieder geval iets veranderen. Een andere afleiding, een andere manier van eten en een andere gewoonte… Het klinkt allemaal makkelijker gezegd dan gedaan. Ik denk dat het voor jezelf belangrijk is om het voor jezelf duidelijk te hebben wat naar jouw idee de oorzaak is van de eetbuien. Heb je hier echt last van en wil je er graag van af, maar het lukt niet? Dan raad ik je zeker aan om hier professionele hulp in te gaan zoeken. Dit kan nooit geen kwaad.

Ik hoop natuurlijk dat niemand van jullie last heeft van eetbuien, maar het komt helaas vaker voor dan je denkt. Ik hoop dan ook dat je wat aan dit stuk hebt en dat je je niet schaamt voor je eetbuien. Zelf spreek ik niet echt uit ervaring, maar ik ken wel een aantal mensen uit mijn omgeving die hier last van hebben (gehad). Ik kan me er zeker wel iets bij voorstellen, ik denk dat iedereen wel periodes heeft gehad met eetbuien, maar pas als je hier langere tijd lastig van hebt kan dit veel invloed (op je leven) hebben.

11 Comments

Kelly mei 17, 2017 at 10:58

Wat een goed artikel! Zelf ben ik in een jaar tijd van maat 42 naar maat 34 gegaan. In totaal ben ik toen 18 kilo afgevallen. Begin dit jaar zijn mijn ouders uit elkaar gegaan en is mijn moeder vaak bij mij thuis en sinds dat moment (begin januari) heb ik 1 tot 3 keer in de week eetbuien. De eet de gekste combinaties, zo gaan er soms wel 12 puntjes besmeerd met pindakaas, nutella en hagelslag naar binnen. Waar ik het laat? dat weet ik op dat moment ook niet. Het schuldgevoel erna is ook groot, vaak probeer ik dan extra te sporten. Inmiddels ben ik weer 7 kilo erdoor aangekomen en ga ik weer richting maat 36.

Een eetstoornis heeft inderdaad weinig met eten te maken, vervelend is het wel. Op dit moment probeer ik er ook alles aan te doen om de eetbuien te voorkomen. Een goede tip is ook: eet wat meer calorieën bij de hoofdmaaltijden om een eetbui te voorkomen. Bijvoorbeeld een boterham extra bij het ontbijt of net wat meer havermout. Top artikel!

Antwoord
Marit mei 19, 2017 at 13:27

Hi Kelly, bedankt voor je reactie. Wat vervelend dat je ouders uit elkaar zijn gegaan. Denk je dat dit de reden is dat je daarom het eten steeds opzoekt? Het is heel vervelend inderdaad! Goeie tips, dankjewel!

Antwoord
Renee mei 17, 2017 at 14:53

Super goed artikel, Ik ben sinds de zomer 10 kilo kwijt geraakt zonder enige struggles. Ik werd op een gegeven moment te streng voor mezelf en begon elk rozijntje af te wegen. Toen de dokter zei dat ik te dun werd besloot ik de teugels wat los te laten. Maar omdat ik niet zo goed wist hoe en wat raakte ik de controle kwijt en raakte ik in paniek. Ik had het vele eten en de ongezonde dingen gemist. Als ik eenmaal begon met een zak chips, at ik werkelijk alles op wat ik tegen kwam, zelf dingen die ik niet eens per se lekker vind. Daarna walgde ik inderdaad van mezelf en mocht ik de rest van de week ‘als compensatie’ niks hebben. Ik strafte mezelf, wat weer resulteerde in een vreetbui. Een neerwaartse spiraal dus….. eentje waar ik helaas nog niet uit ben terwijl ik goed weet waar het vandaan komt. Hopenlijk kom ik er toch nog van af,!

Antwoord
Marit mei 19, 2017 at 13:23

Hi Renee, bedankt voor je berichtje! Wat een strijd zeg, wat vervelend! Je lichaam schreeuwt er dus echt naar… heb je al eens om hulp gevraagd hierin? Soms kan dat zo helpen om bepaalde gewoontes te doorbreken. Ik hoop ook voor jou dat je er (snel) afkomt.

Antwoord
Stephany mei 17, 2017 at 16:09

Goed artikel! 🙂 Helaas spelen er ook andere dingen mee, zoals hormonen of het syndroom PSCOS. Hier heb ik zelf last van en zijn mijn hormonen uit balans, waardoor ik ook last heb van eetbuiten.

Antwoord
Marit mei 19, 2017 at 13:22

Hi Stephany, bedankt voor je berichtje. Wat vervelend dat je hier last van hebt. Ik ben hierover niets tegengekomen inderdaad. Ik zal me er nog even in verdiepen.

Antwoord
Esmee mei 17, 2017 at 20:09

Inderdaad wat stephany zegt. Hormonen!! Zon belangrijk deel wat je nu mist in dit artikel. Wellicht toch nog iets verder uitpluizen? Want dit onderdeel hoort er meer dan zeker tussen.
Verder prima stuk hoor, niets negatiefs:) alleen zo jammer ala het niet compleet is.
??????

Antwoord
Marit mei 19, 2017 at 13:21

Bedankt voor je berichtje, Esmee. Jammer dat je dat zo vindt, ik snap wat je bedoeld, maar ik probeer echt wel iets uit goed te zoeken voordat ik het online zet. Kan zijn dat er dan iets ontbreekt, want ik ben inderdaad niet tegengekomen over hormonen. Ga er binnenkort eens wat over opzoeken 🙂

Antwoord
Tina mei 18, 2017 at 02:19

Hey ,

Ik heb al van mij kinderjaren een laag zelfbeeld en negatieve gedachten toen ik 18 was (ondertussen ben ik er 24) was er een wereld voor me open gegaan . Ik begon te sporten , leerde gezond eten enzovoort… het was zalig om zo gemotiveerd te zijn . Maar met de tijd ben ik eetbuien gaan krijgen en ik zit er nu nog steeds mee ,elke dag opnieuw … ik wil mijn energie in lekkere dingen steken dan alleen maar eten …

Groetjes

Antwoord
Marit mei 19, 2017 at 13:20

Hey Tina, wat vervelend om te lezen. Snap dat je je energie ergens anders in wilt steken.. heb je hier al eens hulp voor gezocht?

Antwoord
Marnolda mei 27, 2017 at 08:51

Hi Marit, wat een goed stuk! Heel helder uitgelegd :). Zelf ben ik helaas ook een ervaringsdeskundige. Toen ik op mijn fitst was, was ik ook erg streng voor mezelf. Maar dat hield ik wel vol. Toen ik echter een studie (naast fulltime baan) erbij ging doen, trok ik al die discipline niet meer en had ik dagelijks enorme vreetbuien. Na een half jaar en +12 kilo heb ik gelukkig hulp gezocht van een psycholoog. Die kilo’s zijn er niet meer af gegaan, maar ik voel me wel zo veel gelukkiger! Een jaar geleden had ik niet durven dromen dat ik me weer zoals nu zou voelen. Ik heb nu weer licht overgewicht, maar vind het nog even te eng om weer te gaan opletten. Hopelijk gaat dat in de toekomst ook weer goed!

Antwoord

Laat een comment achter

Mijn andere blogs



Volg op Instagram