Openhartig #4: van eetbuien naar marathon

Om de twee weken deel ik een inspirerend verhaal van één van mijn lezers. Een persoonlijk verhaal waarin iemand vertelt over over haar of zijn (ongezonde) relatie met sporten en/of eten. Eerder deelde ik mijn verhaal al en na mij vertelden Stevy-Jane (“van perfectionistisch obsessief naar loslaten” ), Amanda (“project balans”) en E. (“het sportmeisje”) hun persoonlijke en inspirerende verhaal. Vandaag is Dagmar aan de beurt. Dagmar vertelt over haar eetbuien en nare gevoelens over zichzelf en hoe ze de knop omzette om en koos voor haar eigen leven en geluk door gezonder te eten en te gaan sporten.

“Laat ik me eerst even voorstellen: Ik ben Dagmar, tot niet eens zo lang geleden een onzeker meisje dat met haar emoties omging door te eten. Tot op het punt dat haar ouders de voorraadkast op slot moesten doen en de sleutel moesten verstoppen.

Ja, dat was ik. Een groot deel van mijn leven heb ik last gehad van (veel) overgewicht en daar heb ik best veel last van gehad. Dagelijks had ik wel last van vreetbuien en kon ik alles eten wat los en vast zat. De controle was in zo’n geval helemaal weg, stoppen kon ik niet. Sporten? Daar had ik een verschrikkelijke hekel aan, dus dat deed ik zo min mogelijk. Zo belandde ik in een negatieve spiraal en begon ik steeds meer te eten. Ik zag geen uitweg; een kilo eraf zou toch niet uitmaken.
Ik was zeker niet de persoon die ik wilde zijn. Ik voelde me altijd de ‘dikke’ in de groep, wilde ook sporten en me fit voelen. Ik wilde ‘erbij’ horen, want dat gevoel was mij redelijk vreemd, ik vond mezelf altijd anders dan anderen. Maar ik kon de kracht gewoon niet vinden te veranderen in de persoon die ik wilde zijn.

Tot ongeveer een jaar geleden. Ik realiseerde me dat ik zelf verantwoordelijk was voor mijn eigen leven en geluk. Eigenlijk had ik twee keuzes: Ik kon zo doorgaan en ongelukkig blijven, of ik kon mijn schouders eronder zetten en aan mezelf gaan werken. Ik koos voor dat laatste: Het knopje was om.
Ik begon mijn voeding te tracken en pakte het hardlopen en fitnessen met een enorme dosis aan motivatie op. Eens per maand gaf ik mezelf de ruimte even te ‘cheaten’, maar verder hield ik me netjes aan de voedingswaarden die ik mocht hebben. En het werkte!

Nu, zo’n 11 maanden later sta ik heel anders in het leven. Natuurlijk is het nog steeds wel eens lastig, heb ik last van de incidentele vreetbui en is het niet altijd leuk, maar het is het zo waard! Genieten doe ik nu meer dan ooit tevoren, ook door gezond te eten. En sporten? Dat vind ik nu heerlijk!
Ondertussen ben ik zo’n 24 kilo afgevallen en heb ik samen met Vifit Sport de New York City Marathon gelopen. Ik had er enorm hard voor getraind en was zo trots dat ik deel mocht uitmaken van het team. Helaas raakte ik een paar weken voor de marathon geblesseerd aan mijn knie en heb ik mijn laatste trainingen niet kunnen doen. Maar… Ik heb de marathon wel uitgelopen! Het was zwaar, maar ik heb er zo van genoten! Echt een fantastische ervaring.

Ik ben sinds ik het me kan herinneren niet meer zo gelukkig geweest als nu en dat heb ik allemaal aan mezelf te danken! Hoe cliché het ook klinkt: Hard work does pay off! En het allerbelangrijkste wat ik het afgelopen jaar heb geleerd: Geloof in jezelf, dan kun je de wereld aan!”

♥♥

Wil jij ook je verhaal delen? Open en eerlijk vertellen over jouw reactie met eten en sporten? Je kunt me een mailtje sturen via info@fitwithmarit.nl.