Twee weken geleden deelde ik mijn verhaal over mijn vroegere obsessie met sporten en (gezond) eten en hoe ik de knop weer omzette naar een gezond, fit en energiek gevoel. Mijn verhaal is de reden waarom ik mijn blog ben gestart. Omdat ik weet dat ik niet de enige ben, zal er vanaf nu om de week iemand anders zijn of haar verhaal vertellen op mijn blog. Om anderen te inspireren, om het bespreekbaar te maken. Ik heb al veel mailtjes ontvangen van meiden die hun verhaal willen delen, super dapper! Vandaag het eerste verhaal, van Stevy-Jane van 19 jaar oud. Zij vertelt hoe ze haar perfectionisme op het gebied van voeding en sport steeds meer los kan laten en weer kan genieten. You go girl!
“Het begon allemaal met gezonder eten, omdat ik veel sportte (atletiek). Hierdoor was het belangrijk om op mijn eiwitten te letten. In plaats van boterhammen met hagelslag en een dikke laag boter, werd er plaats gemaakt voor volkoren boterhammen of pasta met eiwitten en groenten. Ik kreeg van de sportdiëtiste een lijst met voedsel wat goed voor mij was in combinatie met de trainingen die ik deed. In dit proces begon ik interesse te krijgen in voeding en de effecten die het heeft op je lichaam, vandaar dat ik me meer ging verdiepen in ‘goed’ voedsel en ‘slecht’ voedsel.
Toen ik meer ‘goed’ voedsel in mijn dieet ging toepassen en het ‘slechte’ voedsel elimineerde, begonnen mijn spieren zich te ontwikkelen en waren zij ook beter zichtbaar. Nu moet ik wel toegeven dat ik nooit echt dik ben geweest en dat ik altijd wat gespierder was (ik sportte immers al sinds mijn 4e, ja echt waar!). De zichtbare abs motiveerden mij om door te gaan met sporten en nog meer ‘goed’ voedsel te eten. Echter had dit ook negatieve gevolgen.. Ik ben ondanks dat ik veel mee heb, heel kritisch over mijzelf en heel perfectionistisch. Dit werd versterkt door mijn eetpatroon, omdat ik continue wilde laten zien dat ik heel sterk, slank en goed bezig was. Omdat ik van mijzelf alleen ‘goed’ voedsel mocht eten, wilde ik voor mezelf koken, niet uiteten of met familie/vrienden activiteiten ondernemen waar eten bij betrokken werd. Zo heb ik het mijn ouders heel lastig gemaakt in de zomervakantie van 2016.
Na de lange zomervakantie kwam er een omwenteling in mijn eetpatroon, ik begon meer gezond voedsel te eten, té veel goed voedsel. Ik ervaarde momenten waar ik mezelf niet meer onder controle had en zoveel mogelijk (gezond) voedsel naar binnen werkte. Later veranderde het gezonde voedsel in ook ongezond eten. Echter bedoel ik met ‘ongezond eten’ eten wat in mijn ogen ongezond is. Het overeten was bij mij ook gekoppeld aan gevoelens die ik moeilijk kon uiten, ik kan namelijk moeilijk praten over wat ik denk of wat er in mij omgaat. Daarnaast compenseerde ik het overeten met veel training, voornamelijk krachttraining. In plaats van hard voor mezelf te zijn, dook ik in de slachtofferrol en kwam ik maar niet uit de vicieuze cirkel. Na vele ruzies en discussies met mijn ouders en mezelf, besloot ik erover te praten en mij open te stellen en de cirkel te doorbreken.
Nu ben ik op de goede weg, dat voel ik! Mijn super lieve ouders en zus helpen me enorm om gewoon te genieten en los te laten. Vooral in deze zomervakantie kon ik werkelijk loslaten en genieten. Dit gevoel heb ik kunnen vasthouden. Ik zit niet meer in mijn slachtoffer rol, maar wil langzaam aan steeds mijn grenzen opzoeken. Er zijn al vele stappen gemaakt, ik ben weer meer gaan hardlopen in plaats van het zwoegen in de sportschool , let minder op het eten en durf meer te delen. Ik weet dat ik er wel kom!”
♥♥
Wil jij ook je verhaal delen? Open en eerlijk vertellen over jouw reactie met eten en sporten? Je kunt me een mailtje sturen via info@fitwithmarit.nl.
1 Comment
Woow echt zo herkenbaar dit, echt net alsof ik mijn eigen levensverhaal aan het lezen ben op gebied van sport en eten. Echt bizar dit, ik ben in ieder geval heel erg benieuwd hoe het met je ‘herstel’ gaat, ik ben zelf ook druk bezig met weer een gezonde balans te krijgen.